ARMENTIA IKASTOLA
Ania López Leonardo
Gela: 1 urte
Ondoren, lehenengo mintegian landu dituzuen urratsak landu ditut, hauetan nire esperientzia konpartitzeko asmoz:
•
Gelako irakaste-ikaste egoerak:
Nire gelako metodologiari dagokionez, jolas espontaneoa edo librea da egunerokotasunean nagusitzen dena. Honekin batera, astean zehar errutina zehatzak
jarraitzen dituzte batzuk egunero errepikatzen direnak (kaleko
zapatilak kendu eta gelakoak jarri, hamaiketakoa, ura edan, fardelak
aldatu, jantokia). Esan beharra dago, gelaren espazioaren antolaketa
zehaztuta ez egon arren ekintza hauek burutzeko gelaren espazio zehatzak
erabiltzen dituztela, hala nola, asanblada eremua edo komunaren eremua.
Errutina horiek osatzeko, hiru ekintza nagusi lantzen dituzte: plastika, musika eta psikomotrizitatea.
Hauek ordutegian zehaztuta egon arren, ez dira beti betetzen egoeraren
arabera tutoreek egitea ala ez erabakitzen dute. Beraz, metodologia ez
da oso zehatza eta ikasleen beharrei zuzenduta dagoela esan dezakegu.
Aipatzekoa da, gaiak lantzen dituztela (udazkena, negua...) baina ez dute egunero lantzen, ekintza horiek ez dute jarraipenik, noizean behin hauek lantzeko ekintzaren bat prestatzen dute.
• Gelako ikasleen antolamendua eta ikaskuntza prozesuak:
Gelan
15 ikasle daude, 10 mutil eta 5 neska hain zuzen ere. Aipatzekoa da,
ikaskuntza prozesuak ezberdinak direla 1-2 urte bitartean daudelako.
Beraz, ikaskuntza erritmoei dagokionez aniztasuna dago ; batzuk urte bat
dute eta beste batzuk 2 urte bete dituzte. Bakoitzak duen garapen maila
batez ere komunikatzeko orduan nabaritzen da.
•
Gelako komunikazio eta elkar eragite prozesuak:
Orokorrean, komunikazio egoeretan tutore-ikasle harreman horretan duten ulermen gaitasuna
handia da, nahiko ondo ulertzen baitute helduek esaten dioguna, haiek
egoera hauekiko izaten dituzten erantzunetan (jarreretan) ikus daiteke.
Honez gain, komunikazio gaitasuna ezberdina da ume bakoitzaren
arabera. Ikasle guztiek komunikatzeko saiakerak egiten dituzte: batzuk
soinuak besterik ez, beste batzuk hitzak osatzen saiatzen dira eta beste
batzuk objektuen izenak ezagutzen eta esaten dituzte baita ikasleen
izenak ere.
•
Elkarbizitzaren planteamendua eta gatazkak konpontzeko estrategiak:
Nire
tutoreek ikasleen arteko gatazkak konpontzeko erabiltzen duten
estrategia ez da oso zorrotza. Haien ustez, haurrek egoera horietaz
kontzientzia hartzeko eta horiek konpontzeko bideak aurkitzeko
askatasuna utzi behar zaie. Beraz, gatazkaren bat sortzen denean,
gehienetan materialarengatik, ez dute momentu berean esku hartzen baina
egoera konplikatzen bada, hau da, elkarri jotzeko asmoak egotekotan,
berehala arazoa konpontzen saiatzen dira, betiere haur horiekin gertutasunez hitz egiten eta elkar ulertzea sustatuz.
•
Ikaskuntza erritmoekiko arreta:
Ikaskuntza erritmoak guztiz errespetatzen dituzte.
Honetaz pasabidean egoten den jostailu bat gelara sartu genuenean
ohartu nintzen. Altuera zuen eta haurrek honetara igotzea nahi zuten.
Batzuk, gaitasun psikomotorrak nahiko garatuta dituztenez autonomiaz
lortzen zuten baina beste batzuk zure laguntza eskatzen zuten ezin
zutelako igo. Haur horiei ez diete igotzeko laguntzarik ematen,
bakoitzaren erritmoak errespetatzen dituztelako haien kabuz
aurre-pausoak eman ditzaten.
•
Gelako tutoretza jarduerak, familiekiko harremanak:
Familiekiko harremanak oso gertuak
dira, saiatzen dira profesionaltasun hori pixka bat estaltzen gurasoek
ere gustorago sentitzeko asmoz. Emailez komunikatzen dira eta urtean
zehar bi edo hiru bilera besterik ez dituzte. Hala ere, gurasoren bat
nahi izatekotan aukera ematen zaie tutoreekin nahi dutenean elkartzeko.
Familiaren partehartzea oso handia da, hamaiketakoa egunero
guraso batek eramaten du, haur guztientzako. Gelako materialak ere
astean zehar guraso batek etxera eramaten ditu garbitzeko eta gelan
erabiltzen diren horietako batzuk etxetik ekarritakoak dira, erabiltzen
ez diren materialak (yogur poteak, aparatuak, latak…).